Παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη όταν αποφασίζετε για αυξητική στήθους
- Ανεξάρτητα από το είδος της επέμβασης που μιλάμε (καλλυντική ή επανορθωτική), θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτή η επέμβαση δεν θα είναι η τελευταία. Μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα απαιτείται επιπλέον χειρουργική επέμβαση. Επιπλέον, θα πρέπει να επισκέπτεστε έναν γιατρό τακτικά καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής σας.
- Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, τα προσθετικά στήθους έχουν ημερομηνία λήξης και ως εκ τούτου δεν χρησιμοποιούνται μόνιμα. Μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, η πρόθεση πρέπει να αφαιρεθεί ή να αντικατασταθεί με νέα.
- Πολλές αλλαγές που συμβαίνουν στους μαστούς σας μετά την τοποθέτηση της πρόσθεσης είναι μη αναστρέψιμες. Εάν αργότερα αποφασίσετε να εγκαταλείψετε την ενδοπρόσθεση, τα κοιλώματα, οι πτυχές, οι λεπτές γραμμές και άλλα καλλυντικά ελαττώματα θα μείνουν πίσω.
Μειωμένη αποτελεσματικότητα των εξετάσεων μαστογραφίας
Η ενδοπροσθετική μειώνει την αποτελεσματικότητα της διάγνωσης του καρκίνου του μαστού. Είναι απαραίτητο να ενημερώσετε τον εξεταζόμενο ιατρό για την παρουσία της πρόσθεσης, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιήσει ειδικές τεχνικές για να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο θραύσης του προσθετικού κελύφους. Επιπλέον, μπορεί να απαιτηθεί πρόσθετη σάρωση σε διαφορετικές προβολές, γεγονός που αυξάνει τη δόση ακτινοβολίας που λαμβάνει μια γυναίκα. Ωστόσο, η έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του μαστού δικαιολογεί τους σχετικούς κινδύνους.
Συνιστάται να υποβληθείτε σε μαστογραφία το βράδυ πριν την επέμβαση και στη συνέχεια 6-12 μήνες μετά την τοποθέτηση του εμφυτεύματος. Οι εικόνες που λαμβάνονται θα καταστήσουν δυνατή την περαιτέρω παρακολούθηση των αλλαγών στους μαστικούς αδένες.
Αυτοεξέταση των μαστικών αδένων
Μετά την εισαγωγή του εμφυτεύματος, είναι απαραίτητο να διενεργείται ανεξάρτητη εξέταση των μαστικών αδένων κάθε μήνα. Ζητήστε από το γιατρό σας να σας εξηγήσει τη διαφορά μεταξύ της πρόθεσης και του ιστού του μαστού. Εάν εντοπιστούν εξογκώματα ή ύποπτες αλλαγές, θα πρέπει να γίνει βιοψία. Προσέξτε να μην καταστρέψετε το εμφύτευμα.
Κλειστή καψοτομή
Η κλειστή καψοτομή, η οποία περιλαμβάνει τη συμπίεση του ινώδους ιστού γύρω από το εμφύτευμα για να σχιστεί η κάψουλα, δεν συνιστάται καθώς μπορεί να βλάψει την ίδια την πρόθεση.
Επιπλοκές που σχετίζονται με την εμφύτευση
Με οποιοδήποτε είδος χειρουργικής επέμβασης, υπάρχει κίνδυνος επιπλοκών όπως: Β. τα αποτελέσματα της αναισθησίας, της μόλυνσης, του οιδήματος, της ερυθρότητας, της αιμορραγίας και του πόνου. Επιπλέον, είναι πιθανές πρόσθετες επιπλοκές με την εμφύτευση.
Κατάρρευση / σπάσιμο της πρόθεσης
Εάν παραβιαστεί η ακεραιότητα του κελύφους, η πρόσθεση μπορεί να καταρρεύσει. Μπορεί να είναι στιγμιαία ή σταδιακή. Εξωτερικά, μοιάζει με αλλαγή στο μέγεθος ή το σχήμα του στήθους. Η διάσπαση της πρόθεσης μπορεί να συμβεί τόσο τους πρώτους μήνες μετά την επέμβαση όσο και μετά από αρκετά χρόνια. Αιτίες μπορεί να είναι η βλάβη της πρόθεσης από χειρουργικά εργαλεία κατά τη διάρκεια της επέμβασης, η συστολή της κάψας, η κλειστή καψοτομή, η εξωτερική πίεση (π. χ. για άγνωστους / ανεξήγητους λόγους.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η πρόθεση θα φθαρεί με την πάροδο του χρόνου, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σπάσιμο / κατάρρευσή της. Απαιτείται πρόσθετη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της πρόσθεσης ηρεμίας και την εισαγωγή νέας.
Καψική σύσπαση
Ουλώδης ιστός ή μια κάψουλα που σχηματίζεται γύρω από το εμφύτευμα και το συμπιέζει ονομάζεται καψική σύσπαση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μόλυνση, οι μώλωπες και τα ορώματα προηγούνται της έναρξης της συστολής της κάψας. Οι συσπάσεις της κάψας παρατηρούνται συχνότερα όταν η πρόσθεση τοποθετείται κάτω από το πάγκρεας. Τυπικά συμπτώματα είναι πάχυνση και δυσφορία του μαστού, πόνος, αλλαγή στο σχήμα του μαστού, προεξοχή και/ή μετατόπιση του εμφυτεύματος.
Εάν υπάρχει υπερβολική συμπίεση και/ή έντονος πόνος, απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του καψικού ιστού ή του ίδιου του εμφυτεύματος και πιθανώς αντικατάστασής του με νέο. Ωστόσο, αυτό δεν εξαλείφει τον κίνδυνο επανεμφάνισης της συστολής της κάψας.
κόποι
Μετά την εμφύτευση μιας πρόθεσης μαστού, είναι πιθανές αισθήσεις πόνου ποικίλης έντασης και διάρκειας. Αυτός ο πόνος εμφανίζεται ως αποτέλεσμα τσιμπημένου νεύρου ή δύσκολης μυϊκής σύσπασης που μπορεί να προκληθεί από ακατάλληλο μέγεθος προθέσεων, κακή τοποθέτηση, χειρουργικά σφάλματα και συσπάσεις της κάψας. Ενημερώστε τον θεράποντα ιατρό σε περίπτωση έντονου πόνου.
Επιπρόσθετη χειρουργική επέμβαση
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, μπορεί να χρειαστεί να γίνει χειρουργική επέμβαση για την αντικατάσταση ή την αφαίρεση της πρόθεσης. Επιπλέον, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της πρόθεσης εάν η πρόθεση καταρρεύσει, συστολή της κάψας, μόλυνση, μετατόπιση της πρόθεσης και εμφάνιση εναποθέσεων ασβεστίου. Οι περισσότερες γυναίκες τοποθετούν ένα νέο μετά την αφαίρεση της παλιάς πρόσθεσης. Οι γυναίκες που αποφασίζουν να μην εμφυτευτούν νέα πρόσθεση θα πρέπει να είναι προετοιμασμένες να αναπτύξουν κατάθλιψη ή/και ρυτίδες και άλλα καλλυντικά ελαττώματα.
Δυσαρέσκεια με το καλλυντικό αποτέλεσμα
Το αισθητικό αποτέλεσμα της επέμβασης δεν μπορεί πάντα να ικανοποιήσει τον ασθενή. Πιθανές πτυχές, ασυμμετρία, μετατόπιση εμφυτεύματος, λάθος μέγεθος, ανεπιθύμητο σχήμα, ψηλαφησιμότητα του εμφυτεύματος, τραχύ (ακανόνιστο σχήμα, ανασηκωμένο) και/ή πολύ μεγάλη ή ευρεία ραφή.
Ο προσεκτικός σχεδιασμός της επέμβασης και η επιλογή της σωστής τεχνικής μπορεί να μειώσει την πιθανότητα αυτών των ελαττωμάτων. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
μόλυνση
Κάθε χειρουργική επέμβαση συνδέεται με κίνδυνο μόλυνσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η λοίμωξη αναπτύσσεται μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες μετά την επέμβαση. Εάν η μόλυνση δεν μπορεί να ελεγχθεί με αντιβιοτικά και η παρουσία εμφυτεύματος δυσχεραίνει τη θεραπεία, μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθεί η πρόθεση. Η εγκατάσταση ενός νέου εμφυτεύματος είναι δυνατή μόνο μετά την ανάκτηση.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, ένα σύνδρομο τοξικού σοκ αναπτύσσεται μετά την εμφύτευση μιας πρόθεσης μαστού, το οποίο μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ξαφνική αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, έμετο, διάρροια, λιποθυμία, ζάλη και/ή εξάνθημα. Εάν εμφανίσετε αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει να επισκεφθείτε αμέσως έναν γιατρό και να ξεκινήσετε τη θεραπεία.
Αιμάτωμα / ορόμα
Ένα αιμάτωμα είναι μια συλλογή αίματος (σε αυτή την περίπτωση, γύρω από ένα εμφύτευμα ή μια τομή) και ένα ορόωμα είναι μια συλλογή ορογόνου υγρού, το οποίο είναι το υδαρές συστατικό του αίματος. Μετεγχειρητικά μώλωπες και οροί μπορεί να συμβάλλουν σε λοίμωξη ή/και συσπάσεις της κάψας και να συνοδεύονται από οίδημα, πόνο και μώλωπες. Ο σχηματισμός αιματώματος είναι πιθανότατα στην μετεγχειρητική περίοδο. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστεί οποιαδήποτε άλλη στιγμή με ένα μελανιασμένο στήθος. Μικροί μώλωπες και οροί συνήθως υποχωρούν από μόνοι τους. Μεγάλοι μώλωπες ή οροί μπορεί να απαιτούν παροχέτευση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια μικρή ουλή αφήνεται μετά την αφαίρεση του σωλήνα παροχέτευσης. Κατά την εισαγωγή παροχέτευσης, πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα ώστε το εμφύτευμα να μην έχει υποστεί ζημιά, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση / σπάσιμο της πρόσθεσης.
Αλλαγές στην αίσθηση στην περιοχή της θηλής και του μαστού
Μετά την εμφύτευση της πρόθεσης, η ευαισθησία στην περιοχή της θηλής και του μαστού μπορεί να αλλάξει. Οι αλλαγές ποικίλλουν ευρέως - από σημαντική ευαισθησία έως την απουσία οποιασδήποτε αίσθησης. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να είναι προσωρινές και μη αναστρέψιμες και να επηρεάσουν τη σεξουαλική ευαισθησία ή την ικανότητα θηλασμού.
Θηλασμός
Μέχρι στιγμής δεν έχουν συλλεχθεί δεδομένα που να επιβεβαιώνουν τη διάχυση μικρών ποσοτήτων σιλικόνης από το κέλυφος της πρόσθεσης στον περιβάλλοντα ιστό και την είσοδό της στο μητρικό γάλα. Είναι επίσης άγνωστο τι επιπτώσεις μπορεί να έχει η σιλικόνη σε ένα μωρό όταν καταπίνεται με μητρικό γάλα. Επί του παρόντος δεν υπάρχουν μέθοδοι ποσοτικοποίησης της ποσότητας σιλικόνης στο μητρικό γάλα. Ωστόσο, μια μελέτη που συγκρίνει την περιεκτικότητα σε σιλικόνη στο μητρικό γάλα γυναικών με και χωρίς προθέσεις υποδηλώνει ότι οι γυναίκες με εμφυτεύματα γεμάτα με φυσιολογικό ορό και οι γυναίκες με προθέσεις γέλης έχουν παρόμοια ποσοστά.
Όσον αφορά την ικανότητα θηλασμού, το ποσοστό των γυναικών που δεν μπορούσαν να θηλάσουν μεταξύ των γυναικών με εμφυτεύματα ήταν 64% σε σύγκριση με 7% μεταξύ των γυναικών χωρίς εμφυτεύματα. Εάν η πρόθεση εμφυτευθεί μέσω της τομής της θηλαίας θηλάς, μειώνεται σημαντικά η ικανότητα θηλασμού.
Το ασβέστιο εναποτίθεται στον ιστό γύρω από το εμφύτευμα
Στη μαστογραφία, οι εναποθέσεις ασβεστίου μπορεί να θεωρηθούν λανθασμένα ως κακοήθεις όγκοι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί βιοψία ή/και χειρουργική αφαίρεση του εμφυτεύματος για τη διάκρισή τους από τις καρκινικές αναπτύξεις.
Καθυστερημένη επούλωση πληγών
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το κόψιμο μπορεί να πάρει πολύ χρόνο για να επουλωθεί.
Απόρριψη της πρόσθεσης
Πολύ μικρό πάχος του πτερυγίου δέρματος που καλύπτει την πρόσθεση και/ή η παρατεταμένη επούλωση του τραύματος μπορεί να οδηγήσει σε απόρριψη της πρόθεσης και θα γυαλίσει ξεκάθαρα μέσα από το δέρμα.
νέκρωση
Η νέκρωση ή ο θάνατος του ιστού γύρω από την πρόθεση μπορεί να παραμορφώσει μόνιμα τον ουλώδη ιστό και να αποτρέψει την επούλωση του τραύματος. Σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει να καταφύγουμε σε χειρουργική διόρθωση ή/και αφαίρεση της πρόθεσης. Της νέκρωσης συχνά προηγείται μόλυνση, χρήση στεροειδών για τον καθαρισμό της χειρουργικής τσάντας, κάπνισμα, χημειοθεραπεία/ακτινοθεραπεία και έντονη ζέστη και κρύο.
Ατροφία ιστού μαστού / παραμόρφωση θωρακικού τοιχώματος
Η πίεση που ασκεί η πρόσθεση στον ιστό του μαστού μπορεί να γίνει πιο λεπτή και να ρυτιδωθεί. Αυτό μπορεί να συμβεί τόσο με μια εμφυτευμένη πρόθεση όσο και αφού αφαιρεθεί χωρίς αντικατάσταση.
Άλλες επιπλοκές
Ασθένειες του συνδετικού ιστού
Ανησυχίες σχετικά με τη συσχέτιση μεταξύ της τοποθέτησης προσθετικών μαστών και της εμφάνισης αυτοάνοσων ασθενειών ή ασθενειών του συνδετικού ιστού όπως ο λύκος, το σκληρόδερμα ή η ρευματοειδής αρθρίτιδα προέκυψαν μετά από αυτές τις παθήσεις που αναφέρθηκαν σε μικρό αριθμό γυναικών με προσθετικά μαστού. Ωστόσο, τα αποτελέσματα μιας σειράς μεγάλων επιδημιολογικών μελετών που εξέτασαν γυναίκες με προσθετικά μαστού και γυναίκες χωρίς χειρουργική επέμβαση μαστού δείχνουν ότι η συχνότητα τέτοιων ασθενειών στις γυναίκες είναι περίπου η ίδια και στις δύο ομάδες. Ακόμα κι έτσι, πολλές γυναίκες πιστεύουν ότι ήταν η πρόθεση που προκάλεσε την ασθένειά τους. Σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία, η ενδοπροσθετική δεν αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού.